donderdag 17 mei 2012

Oefenen op portret flitsen.

Binnenkort wil ik weer paar portretten gaan schieten en om weer een beetje in de routine van het off-camera flitsen te komen, ik heb al heel lang niet met losse flitsers gewerkt, heb ik even een beetje zitten oefenen. Ik heb onlangs een set lampstatieven, triggers en paraplus gekocht en dit was gelijk een mooie gelegenheid om de hele set eens te gaan uitproberen.

De apparatuur.

Mijn camera is de Sony A900 met daarop een van mijn favorieten,
de Carl Zeiss T* 85mm f/1.4 wat ik zelf een hele mooie portretlens vind, door de brandpuntsafstand en de kwaliteit van het Carl Zeiss glas. Ooit zou ik de CZ 135mm T* f/1.8 willen hebben voor de portretten maar dat is nu even toekomstmuziek.

Ik heb twee wit/zilveren Calumet 90cm paraplu`s, het voordeel van deze paraplu`s is dat ze multi-functoneel zijn. Het binnenste doek is doorzicht-wit en reflecteert de "kleur" van het licht zonder zweem. Het extra zilver-doek geeft de paraplu meer reflectie en dus meer lichtopbrengst. Daarnaast kan dit achterste doek verwijderd worden, zodat de paraplu ook in doorzicht gebruikt kan worden. Verder zijn ze niet al te duur en vrij klein zodat ze makkelijk mee te nemen zijn. Ook zullen ze, als je ze buiten gebruikt, minder wind vangen. Deze paraplu`s zijn daarom een aanrader.

Als flitsers zijn gebruikt de Sony HVL-56 en Sony HVL-58. Beide flitsers worden draadloos aangestuurd door triggers van het merk Pixel. Het zijn de "King" triggers. In deze uitvoering kunnen ze ook TTL flitsen echter hier zijn de camera en flitsers op manual gebruikt. Pixel is een van de weinige merken die triggers leveren voor Sony, dit komt vooral omdat Sony een afwijkende flitsschoen gebruikt, een erfenis van het overgenomen Minolta.
 

De opstelling.

De plek is mijn eetkamer voor de gordijnen, deze zijn zacht wit en geven een neutrale achtergrond. Ik ben er expres niet te ver vanaf gaan zitten om te kijken waar eventueel de (slag) schaduwen vallen, het valt dan wel weer binnen de scherpte diepte zodat het stof ook zichtbaar is, maar voor deze test vindt ik dat nu niet storend. 

De camera stond, uiteraard, op mijn Manfotto statief en vanaf de camera gezien heb ik links de Sony HVL-58 flitser geplaatst.

Deze stond naar beneden gericht naar het onderwerp toe met een paraplu in doorzicht uitvoering.







Rechts stond de Sony HVL-56 flitser. De paraplu is hier als reflectie paraplu gebruikt.

Zoals eerder gezegd zijn beide flitsers niet in de TTL-stand gebruikt maar in de manual stand. Ook heb ik bij beide flitsers de ingebouwde groethoekadapter gebruikt om het licht nog wat meer te verspreiden.

Tijdens het testen bleek dat als het vermogen van de flitsers tussen 1/4 en 1/8 van het maximaal vermogen ingesteld stond dit op deze opstelling voldoende was om te kunnen fotograferen met diafragma f/8.0 - f/11.

Omdat je in deze opstelling niet kan vertrouwen op de lichtmeter van de camera gebruik ik een losse flits/lichtmeter. 

Wil je veel gaan flitsen dan is een flitsmeter zeker aan te raden. Het is geen goedkope oplossing maar het scheelt je heel veel proefondervindelijk fotograferen als je geen flitsmeter gebruikt. In dit geval leek het op het LCD van de camera goed belicht maar de lichtmeter gaf een verschil van 2 stops aan. De foto`s die niet met de meter waren gemeten waren, in de computer dan ook eigenlijk te donker.

Ik gebruik zelf een oude en vertrouwde meter van Minolta de Flashmeter III. Deze was in het Minolta tijdperk al lang vervangen door het type IV. Deze laatste kan je tegenwoordig overigens nog steeds kopen onder de naam Kenko. Als je licht met een meter meet doe je dat op het onderwerp zelf en gebruik je een adapter voor het opvallend licht, dat is het witte bolletje wat boven op de meter zit.
Minolta Flashmeter III met adapter voor opvallend licht
Nadat het licht is gemeten maken we een paar testopnames.
1/50 sec. f/11
1/50 f/11





















Er hoefde niet veel aan de opstelling veranderd te worden, alleen de flits intensiteit is iets aangepast. Als uitgangspunt stonden beide flitsers op 1/16 van het totale vermogen. Uiteindelijk stond de linker flitser op 1/4 en de rechter op 1/8.


Het uiteindelijke resultaat.

Belichting 1/125sec. f/8.0

Een eerbetoon aan analoog Hasselblad
1/125 sec. f/8.0
Als je geen geld hebt om studioflitsers te kopen is de gemiddelde camera flitser een goed alternatief. Wel is het aan te raden om dan flitsers te kopen met minimaal richtgetal 50 gezien het feit dat je met flitsparaplu`s en softboxen weer redelijk wat licht verliest. Wil je toch een setje studio flitsers aanschaffen kijk dan naar een set van rond de 400 of 500 watt/seconde dit vermogen is voor portretten mooi allround.

dinsdag 15 mei 2012

Een van de favorieten bij Photofacts.nl

Een van mijn foto`s is gekozen bij Photofact.nl als een van de favorieten van april 2012.(klik)

 Het gaat om een zwart wit foto van een fietsende man gemaakt met de Sony NEX-5 en de Lensbaby Composer Pro met Edge 80, uit de gebruikerstest van deze set. De test vind je hier (klik)



De favorieten van Photofacts.nl worden gekozen uit hun Flickr groep. Ook meedoen? Hier is de groep te vinden (klik), meld je aan en post foto`s.

dinsdag 1 mei 2012

Gebruikers test Lensbaby Pro voor de NEX en Edge 80 optiek.


De complete combinatie

Van Transcontinenta, de importeur van Lensbaby, kreeg ik de mogelijkheid om de nieuwe Lensbaby Composer Pro met Sony NEX vatting te testen, samen met de onlangs geïntroduceerde Edge80. 


Composer Pro vs Composer

Links de Pro, rechts de standaard Composer
Allereerst is de Composer Pro zelf geen nieuwe Lensbaby en al enige tijd verkrijgbaar, echter sinds kort is deze ook met een vatting voor een aantal compacte systeemcamera`s zoals de Samsung NX, Panasonic LumixG Micro Systeem, Olympus PEN en in dit geval de Sony NEX.



Er is een duidelijk verschil tussen de twee, de Pro is helemaal zwart, degelijker van constructie en een ook groter dan de standaard Composer. De Pro is duidelijk een stuk volwassener. Qua gebruik loopt deze ook een stuk nauwkeuriger en is makkelijker vast te zetten wat in combinatie met de in verhouding zware Edge80 toch zeker een pré is.

Edge80

Behalve een stevig stuk glas is met de Edge80 een duidelijk optisch verschil met de andere Lensbaby optieken. Geen spot maar een “slice” dat wil zeggen een streep van scherpte.
De richting waarin de lens wordt gekanteld bepaalt de richting van het gedeelte van de scherpte. Wanneer de Edge80 in het midden wordt gehouden komt de DOF (scherptediepte) overheen met een gewone lens. De scherpte loopt horizontaal (dus van links naar rechts) en naar mate er meer wordt gediafragmeerd, vanaf het scherpstelpunt ook meer naar achteren.
En zoals bij iedere andere (Lensbaby) lens geldt, hoe meer je diafragmeert hoe groter de scherptediepte.
Verschil tussen f/2.8 en f/22
Omdat de Edge80 meer een telelens is betekend dit ook dat de kortste instelafstand verder weg is dan je gewend bent. Wel is er een macrostand deze gebruik je door de voorste ring uit te trekken.

Op het moment dat we de lensbaby gaan kantelen wordt het leuk. De scherpte diepte loopt dan, afhankelijk van het kantelen niet meer horizontaal maar verticaal of diagonaal.

Scherpte Verticaal.
Scherpte van links onder naar rechts boven



















Praktijk met de Sony NEX-5

Tot nu moet moest je, wanneer je een NEX had, een Lensbaby met een A-mount via een adapter gebruiken. In mijn geval de Sony LA-EA1. Dit maakt het geheel weer wat zwaarder. Nu kan je de Composer Pro met E-mount rechtstreeks op de NEX body monteren.


Allereerst heeft de NEX-5 een handig hulpmiddel voor handmatig scherpstellen. Niet alleen de MF-Assist, die inzoomt op je liveview, ook de functie Reliëfniveau. Deze functie laat
op het display zien waar je scherpte ligt. je kan kiezen tussen de kleuren wit geel en rood.

Voorbeeld Reliëfniveau
Let op: Deze instellingen zijn vanaf firmware versie 4.0 en te vinden in het menu Instellingen (functies: Reliëfniveau en Refliëfkleur) 

Toch blijft het in vol daglicht het display lastig te zien en zal je af en toe eens moeten gokken. Wat overigens niet verkeerd hoeft uit te pakken.


 
Voorbeeld van scherpte verloop
Zoals in het begin reeds vermeld creëert de Edge80 een "slice" zodat je het zogenaamde tilt/shift effect bereikt en door te kantelen verplaats je deze. 

Ik zal nu een paar voorbeelden geven en daarbij aangeven hoe de verstelling was.
Hier links illustratief in kleur hoe de scherpte loopt. De verstelling was hierbij naar beneden, de scherpte loopt dan verticaal.
Klik op de foto`s voor een grotere versie.


Geen verstelling f/4.0
Verstelling naar beneden f/8.0
Verstelling naar links onder f/5.6





Geen verstelling f/5.6
























Verstelling omhoog f/5.6
Doubleglass en 0.42x wide-angle
geen verstelling f/5.6
























Doubleglass en 0.42x wide-angle
verstelling naar rechts  f/5.6
Uiteraard is de Composer Pro compatibel met alle Lensbaby optieken van het Optic Swap System en de bijbehorende accessoires. Vooral de Edge80 geeft een goed miniatuur effect, zeker wanneer je vanaf een hoogte naar beneden fotografeert zoals te zien bij de foto`s die van de Euromast zijn genomen. Tegenwoordig kan je dit met o.a. Photoshop CS6 dit ook, maar met een Lensbaby is het toch eigenlijk veel leuker om te doen. En vooral veel blijven uitproberen.



Verstelling naar onderen f/4.0

Verstelling naar rechts f/11

Met dank aan Transcontinenta voor het ter beschikking stellen.

Meer Lensbaby

Zie ook mijn gebruikerstest van de Lensbaby Sweet35


Fotografie is niet alleen kijken, maar vooral ook “zien”

“Een wereldstad aan de Maas”. Oftewel Rotterdam, oftewel de stad waar deze fotograaf zijn wortels gevestigd heeft. Pieter heeft een unieke zicht en maakt foto’s op meerdere gebieden. Haven & industrie, natuur & landschappen, of anders architectuur of mensen? Wedden dat er voor u ook iets tussen zit!?

Welkom dus op mijn blog, deze blog maakt deel uit van mijn officiële site: www.pietervanroijen.nl