Zeiss T* polarisatiefilter

Enige tijd geleden kondigde Zeiss een nieuw programma van T* UV-en T* Polaristatie filters aan en vroeg via hun Flickr groep wie er een filter wilde testen en daarvoor gaven zij een beperkte hoeveelheid filters weg. Natuurlijk wilde ik dat, en ik had geluk! Ik kreeg een 77mm T* polarisatiefilter. De voorwaarde was dat je dan wel minimaal een foto gemaakt met dit filter (en een Zeiss objectief) upload en/of plaatst in de Flickr groep.

Wat is een polarisatie filter?

Een polarisatie (of pola) filter staat het meest bekend om het verminderen van reflecties in b.v glazen oppervlakten of water. Maar los daarvan versterkt dit filter ook het contrast en de verzadiging van kleuren. Bij veel licht is deze ook als een soort ND filter te gebruiken. Een Polafilter reduceert het licht van 1,5 tot 2 stops. Kies voor een correcte werking van TTL meting en autofocus altijd voor een circulair filter.

Een polafilter is vooral geschikt om ongewenste reflecties te verminderen

Wit is wit.

De test:

Het is herfst en er stond een mooie strak blauwe lucht, ideale situatie voor een polafilter. Het filter komt in een stevig rond kunststof doosje met een goede vergrendeling. Dat is wel zeker handig want dan kan je filter niet uit het doosje los schieten en in je tas gaan rondzwerven en beschadigen. 

Nu had ik zelf al een 77mm van Sigma en een 72mm van Minolta. De Sigma, ooit gekocht samen met een 10-20mm welke reeds weer verkocht is, gebruikte ik het meest op de Sony CZ 24-70 f/2.8 in verband met de 77mm schroefdraad van dit objectief. (Ja een schandalige combinatie, het als of je een 1.6 dieselblok in een Porsche 911 schroeft)






Het verschil tussen deze twee filters is groot, waarbij de Sigma duidelijk bij het polarizeren een (te) warme tint geeft blijft de Zeiss veel neutraler, wit is en blijft wit! Zoals te zien is bij de foto van de witte schors van de berken.

Ook is de Zeiss veel scherper, hier maakt het hoog-kwalitatieve glas het verschil. Het contrast wordt uiteraard versterkt en ook zijn er veel meer nuances in de schaduwpartijen. Het resultaat uit zich in mooie volle kleuren, blauwe luchter worden blauwer en de herfstkleuren van deze serie fotos knallen er vanaf en zonder dat je achteraf te veel moet kleur corrigeren in je workflow. En hoe minder (digitaal) corrigeren hoe beter je eindresultaat.

Hoog contrast met sprankelende kleuren

Tip: Omdat polafilters de belichting met 1,5 tot 2 stops verlengen is het aan te raden om vanaf statief te fotograferen. Je kan dan door middel van diafragmeren nog meer Scherptediepte creëren. (zet dan wel je anti-shake uit) Zie ook de blogpost "Statief perikelen"

Flare? Where?

De optische kwaliteit is, zoals we gewend zijn van Zeiss, uitstekend. En bij de liefhebbers is de fameuze T* coating al jaren een begrip. Zelfs recht tegen de zon in is er nauwelijks sprake van flare.

Ook geschikt voor architectuur.

Conclusie:

Een Polafilter is sowieso een must-have voor iedere fotograaf en de Zeiss T* is een topfilter die zijn geld dubbel en dwars waard is. 

Een goed filter zal jaren meegaan wat de investering alleen maar interessanter maakt. Tja, binnenkort toch ook maar een72mm erbij kopen ;)

 

Meer fotos vind je hier. 

Alle foto`s zijn gemaakt met de T*polarisatiefilter op een Sony Carl Zeiss 24-70 f/2.8 en vanaf statief. 

Foto restauratie

Vandaag weer eens wat anders,  voor het eerst een oude foto “gerestaureerd”

Deze kwam ik tegen bij een kennis op Facebook en wilde het wel eens proberen om het op te knappen. Het origineel is mij gemaild en had slechts een formaat van 712x960 pixels. Niet veel dus. De gescande foto had vrij forse beschadigingen.

 

Na een avondje klonen, patchen en kopiëren was dit het resultaat.De handtekening heb ik geselecteerd met de lasso tool gekopieerd naar een nieuwe laag en de levels wat op getrokken en vervolgens de randen, die te donker waren geworden weer weg gepoetst met de eraser tool

 Het eindresultaat was niet perfect, dat kwan m.i. door het te beschadigde origineel maar ik ben er zelf niet ontevreden over. Wellicht in de toekomst toch wel wat vaker gaan doen.

Statief perikelen.

Een voorgeschiedenis:

Statieven, die fotoaccessoire die je moet hebben zeker als je met wat langzamere sluitertijden en of grote scherptediepte werkt.

In de loop der tijden heb ik een aantal “verzameld”. Van groot naar klein

• Een loodzwaar Manfrotto 058 zilverkleurig alluminium statief met 029 3-wegkop, en alweer zo`n 20 jaar oud.
• Libec TH-2000 alluminium (video) statief met Calumet 7016 Heavy Duty (Manfrotto kloon) 3-weg kop, dit was een koopje.
• Cullmann 2903 statief, gekocht in 1986 (!) ondertussen uitgevoerd met een Manfrotto 128RC2 videokop
• Calumet 7100, klein en licht statief met 3-wegkop (Manfrotto RC2 kloon) uit 2010, ondertussen uitgevoerd met een Manfrotto 484RC2 minibalhoofd
• Redged carbon monopod met Manfrotto234RC2 kop.

Nu is het toch zo dat de Cullman aan zijn pensioen moet gaan denken en de Calumet 7100 eigenlijk toch veel te licht is voor mijn camera. Dus…. Wat moet je dan… toch weer een ander statief kopen.

 

De keuze:

Na lang wikken en wegen wilde ik toch een all-round statief om de 7100 te vervangen en het liefst niet te zwaar. Hoewel een Gitzo hoog op het verlanglijstje stond ben ik uiteindelijk ben ik, mede door de prijs, toch gezwicht voor een Manfrotto 055CXPRO4 Carbon statief.

Dit is een uitstekend carbon/magnesium statief met een niet al te hoge prijs met een gewicht van 1,7 kilo. De poten zijn verdeeld in 4 secties wat dit statief weer wat handzamer maakt met transport.

De kop die er op gaat is uiteraard ook weer (ik ben een fan denk ik) een Manfrotto met QR2 snelkoppeling, dit keer de 054.

De kop weegt 610gr en is dus uitgevoerd met de R2 snelkoppeling die weer compatibel is met bijna alles wat hier boven in de lijst staat. De gehele combinatie weegt dus, zo`n 2,3 kilo wat niet veel meer is dan de 2 kg van de Calumet 7100 maar veel steviger en daardoor stabieler voor mijn camera`s.

Bij elkaar een goed keuze denk ik zo voor een allrounder die weer jarenlang plezier gaat geven.

De beide zaken zijn besteld en nu afwachten maar. Binnenkort dus de praktijkervaring.

En, oh ja ondertussen is de Calumet 7100 alweer verkocht.

De praktijktest:

De eerste test is gedaan, en ik moet zeggen hij bevalt prima. Het totaal gewicht is 2310 gram en dat is meer dan billijk voor een statief van deze afmetingen. Je kan het statief gewoon in je hand blijven dragen en hoeft dus niet steeds aan je (rug)tas te hoeven worden bevestigd. 

De poten zijn snel uit te schuiven en levelen is geen enkel probleem mede door de ingebouwde waterpas in statief én de kop.
Doordat dit statief de poten in 4 segmenten uitschuiven is deze wat kleiner dan de 055CXPRO3, die is 11 cm langer maar dan ook ietsje lichter.

De 054 kop heeft ook nog een frictie mogelijkheid die er voor zorgt dat je de druk op de ball kan instellen zodat je of soepel of stug de kop kan verstellen, zoals we dat bij videokoppen wel vaker zien en wat handig is als je snel of wat nauwkeuriger wilt instellen.

Het totaal gewicht wat op dit statief kan is 8 kilo en op de kop zelfs 10 kilo 
meer dan voldoende dus voor een stevige spiegelreflex met dito objectief of een middenformaat camera. Wil je wat lichters om te dragen is carbon zeker een aanrader. Vindt je de 055CX wellicht wat te duur, kijk anders naar de 190CX serie, iets kleiner, lichter en ook wat goedkoper. Maar ook hier geldt investeer in een goed statief want daarvan heb je jaren plezier.

Lensbaby Sweet35, eerste indrukken.

Ik heb voor mijn trouwe Lensbaby Composer een nieuw optiek aangeschaft, de Sweet35.

Wat is de Sweet35? 

De Sweet35 is het eerste Lensbaby optiek met ingebouwd diafragma, alle andere optieken werken met ringen die je per diafragma in het optiek moet plaatsen. Dit 12 (!) bladig diafragma maakt het instellen een stuk makkelijker en daarom ook sneller.

Hoe werkt het ?

De Sweet35 komt, zoals alles van Lensbaby, in een kleurrijke doos. De Sweet35 zit een plastic koker die, behalve als bescherming, ook dient om de optieken te wisselen. Ook zit er een handig klein lensdoekje bij. De Sweet35 wordt, zoals alle andere optieken, geplaatst in de Lensbaby, Muse, Controlfreak of in dit geval de Composer. De brandpuntsafstand is zoals de naam al doet vermoeden, 35mm. De combinatie van dit brandpuntsafstand met het snelle instelbare diafragma maakt het een uitstekende lens voor bijvoorbeeld straatfotografie.

Foto1, f/2.8

 

Bij diafragma f/2.5 is de sweetspot 

(het scherpe gedeelte) vrij klein en bij 

maximaal tilten wordt het schepstellen 

wat lastiger. 

Hoe meer je diafragmeert hoe scherper en groter de sweetspot en hoe kleiner het gebied met de blur (het zgn. Lensbaby of Tilt-shift effect). 

Ik vind zelf dat ik de beste resultaten krijg

bij f/4 en f/5.6 en bij niet al te veel tilt.

Foto1, hier links, is genomen bij f/2.8

In de praktijk: 

Ik gebruik mijn Lensbaby vooral op de Sony NEX-5. Dit is voor mij een kleine en makkelijk mee te nemen combinatie en in de praktijk ook onopvallender dan een spiegelreflecamera.

Omdat mijn Lensbaby Composer een Sony (DSLR) A-mount heeft gebruik ik de SonyLA-EA1A adapter. zodat ik ook  A-mount lenzen op de NEX E-mount kan gebruiken.

 

Foto 2, f/5.6

De metalen uitvoering heeft een goede grip, mede dankzij de gekartelde rand. Het instellen van het diafragma gaat soepel en iedere f/stop heeft een voelbaar klikje. Scherpstellen en instellen van de tilt gaat zoals alle andere optieken via de Composer. 

De kwaliteit van het glas ligt wat mij betreft 

boven het Double Glass optiek en de blur is mooi en zacht, zoals te zien bij foto 2 en 3.

Foto 3, f/4.0

Tip: Als je snel wilt werken en je kent het resultaat van je instellingen kun je de tilt en diafragma alvast instellen, zodat je kunt concentreren op je onderwerp.

 

Foto genomen bij bestaand kaarslicht.

De bovenstaande foto`s zijn allemaal gemaakt met de Sony NEX-5, deze heeft een APS-c sensor. Nu volgen een paar voorbeelden gemaakt met de  Full-Frame Sony A900.

De Sweet 35 is uitermate geschikt voor portret of zelfs productfotografie. De sweetspot kan goed gebruikt worden om een gelaat of (detail van) een voorwerp scherp te krijgen en daarom heen een mooie onscherpte te creëren.De optische zoeker van de A900 vindt ik persoonlijker fijner werken en nauwkeuriger scherpstellen dan de live-view van de Nex.

Ook de Bokeh, speciaal wanneer er lichtjes in de achtergrond bevinden, is mooi. Die lichtjes krijgen dan een mooie druppelvorm. 

  Let op de lichtjes!               

                                    
Doordat het diafragma op de "normale"manier is in te stellen is deze het ook voor straatfotografie te gebruiken.

Conclusie:

De Sweet35 is een welkome aanvulling in het Lensbaby pakket, vooral het instelbare diafragma 

is voor Lensbaby fotografie een luxe omdat dit vrij snel werkt vergeleken met het handmatig wisselen van de diafragma ringen, hierdoor hoef je geen moment meer te "missen".

De kwaliteit is goed, de metalen uitvoering voelt stevig en betrouwbaar aan. De foto`s geven een betere kwaliteit aan scherpte en blur dan de andere optieken. De Sweet35 is voor mij de top van lensbaby 

en mag worden doorgezet in een serie van meerdere optieken.

Voor meer informatie over Lensbaby zie: www.lensbaby.com

Met dank aan Transcontinenta b.v. voor de snelle levering.

Als je kon kiezen....

Naar aanleiding van mijn aankomende weekje Parijs ben ik gaan fantaseren over de ideale camera als reisgenoot. Omdat ik zelf toch niet teveel wil shouwen blijft de uitgebreide rugzak thuis. Helaas zullen de ook o.a. de 100mm macro, 20mm 2.8, 70-200G en de NEX-5 thuis moeten blijven.

Zelf ga ik ik het volgende meenemen:

Sony A900 body (zonder VC-grip)

• Sigma 12-24mm f 4-5.6
• Sony Carl Zeiss 24-70mm 2.8
• Sony Carl Zeiss 85mm f 1.4
• Lensbaby composer met groothoek
• HVL-58 flitser
• Calumet 7100 statief
• Polafilter(s)
• LightCraft Works ND Fader II (je weet maar nooit)

Maar.....als je zou kunnen kiezen, wat voor camera apparatuur zou je dan meenemen naar Parijs?

Hier is mijn droomset:

Leica M9(P) Body zwart met als lenzen pakket:

• Voigtländer 12 mm F5,6 UltraWide Heliar (met zoeker)
• Summilux-M 21mm f 1.4 ASPH
• Summilux-M 35mm f 1.4 ASPH
• Noctilux-M 50 mm f 0.95 ASPH
• APO Summicron-M 90mm f 2.0 ASPH
• SF58 flitser
• Carbon statief met balhoofd

Kostbaar ? Jazeker maar wel zo prachtig mooi en perfect. 

Maar de vraag is... als jij kon kiezen, wat is jouw ideale set?

Lange belichtingen

Naar aanleiding van de vorige post over de LightCraft Works ND filter een post over lange belichtingen. Een ND filter is ideaal voor dit soort situaties waarbij je "teveel" licht hebt.

Soms is een ND filter niet nodig. Het eerste voorbeeld is er zo een. Deze foto is gemaakt in de Ardennen. Het was 00.30 `s-nachts en er scheen een heldere maan, echter deze was verborgen achter langzaan bewegende schapenwolken. Na een aantal opnamens gemaakt te hebben was deze foto die hier geplaatst is eigenlijk de beste. Deze heeft een belichtingstijd van 239 seconden, bijna 4 minuten dus. Dit werd bereikt de belichting van de camera in de "M" stand op "BULB" te zetten en door middel van een draadremote de sluiter te openen en te sluiten. Uiteraard is een goed en stabiel statief een pré. De langere sluitertijd geeft de wolken een sluiervormige beweging. Hoe langer de sluitertijd hoe meer beweging.

Tip: Heb je anti-shake? zet deze dan uit wanneer je van statief werkt.

Verdere info: Sony DSLR-A900 met Sony 2.8 20mm objectief. Belichting 239 sec bij f10.

De volgende opname is wel gemaakt met de Fader ND van LightCraft Works. Het onderwerp was deze keer een beekje. Na een aantal opnames heb ik voor dit standpunt gekozen. het hoofdonderwerp is een steen.

De normale belichtingstijd zonder ND filter was zo`n 1/15 van een seconde bij f22. Wel veel scherptediepte dus, maar de "korte" belichtingstijd zou weinig effect van beweging in het water opleveren. Met de Fader op maximaal kwam de belichting uit op 8 seconden. Het stromende water krijgt nu een soort effect alsof het gelei of ijs is.

Verdere info: Sony DSLR-A900 met Sony Carl Zeiss 24-70mm 2.8 op 70mm

belichting 8 seconden bij f22.

Ook hier geldt hoe langer de belichtingstijd hoe groter het effect. Hier een foto met een belichtingstijd van 2.5 seconden. Het effect is klein, ook omdat het water hier niet al te snel stroomt.

verdere info: Sony DSLR-A900 met Sony Carl Zeiss 24-70mm 2.8 op 35mm

belichting 2,5 seconden bij f22.

Tip: let op bij het gebruik van een variabele ND filter dat je niet ver ver doordraaid, dat wil zeggen niet tot of voorbij de max. aanduiding op het filter. Zo`n filter bestaat uit een tweetal polaristaiefilters die over elkaar heen draaien. op het eind van de instelling krijg je dan , wat begint als een soort vingettering en eindigt als een crosshatch, aangezien het filter dan op zijn donkerste stand staat is dat dus lastig te zien. Op de foto hieronder te zien als twee donkere banden . De belichtingstijd was hier overigens 20 seconden.

verdere info: Sony DSLR-A900 met Sony Carl Zeiss 24-70mm 2.8 op 24mm
belichting 2o seconden bij f22.

Meer info over de filters van LightCraftWork vind je hier.

Nieuw filter

Zojuist een nieuw filter aangeschaft, het is een variabel ND Filter van Light Craft Workshop,
de Fader Mk II. Dit filter is traploos instelbaar tussen de -2 en -9(!) stops.

Deze is vooral bedoeld om stromend water te fotofraferen. Maar er zijn uiteraard veel mogelijkheden in situaties waar het licht te veel is en daarom langere sluitertijden onmogelijk zijn.

Meteen maar even een proefje geschoten in de tuin. Ik wil hem sowieso in Juni in de Ardennen gaan gebruiken, maar binnenkort zal ik wat meer gaan testen.

Lensbaby Composer en Macrokit

Sinds kort heb ik voor mijn Lensbaby Composer een macrokit gekocht.
Deze macrokit bestaat uit 2 stuks 37mm voorzetlenzen die je, zoals bekend bij filters,voorop schroeft. Deze lenzen komen in een etui en zijn +4 en+10. Uiteraard zijn deze ook te combineren tot +14.














De Eerste opname van de Orchideeën is gemaakt met de +4 en diafragmaring f16.
De belichtingstijd was 1,3 seconde.















De tweede opname is gemaakt met de +10 en diafragmaring f16.
De belichting was 1,6 seconde.

Beide opnames zijn in verband met de lichtomstandigheden gemaakt vanaf statief.

Omdat de Lensbaby met ringen werkt die je van te voren in de Lensbaby moet klikken is bij f16 de zoeker uiteraard dan een stuk donkerder dat je gewend bent. Hierdoor is scherpstellen onder weinig licht lastig. Voor de compositie en om scherp te stellen heb ik bij deze opnames dan ook een Mini Maglite gebruikt. Deze heb ik ook gebruikt om bij tijdens de daadwerkelijke opnames de orchidee "bij te lichten" Behalve een statief is dit dus een handig hulpmiddel om bij je te hebben.

Deze macrokit is een handige accessoire om de dingen op een creatieve manier eens van dichtbij te bekijken en mag zeker niet ontbreken bij je Lensbaby.