De Meyer-Optik Görlitz Orestor 135mm f/2.8 is een goede vintage 135mm lens die scherpe beelden, een goede bokeh en een zeer solide metalen constructie biedt. De lens werd geproduceerd tussen 1966 en 1978, waarna het merk Meyer-Optik Görlitz verder ging onder de naam Pentacon.
De Meyer-Optik Görlitz Orestor 135mm f/2.8 is dus eigenlijk de voorloper van de eerste versie van de Pentacon 2.8 135mm lens.
Het bijzondere van de Meyer-Optik Görlitz lenzen vindt ik het diafragma. Deze heeft over het algemeen meer bladen dan andere lenzen. Zo heeft de eerder besproken Telemegor 400 mm f/ 5.5 maar liefst 19 bladen. De Orestor 135mm heeft er dan niet zoveel maar het diafragma heeft nog altijd 15 bladen en gaat traploos van f/2.8 tot f/32.
De bouwkwaliteit van de Orestor 135mm is uitstekend en de lens presteert boven het gemiddelde in vergelijking met andere oude lenzen in deze prijsklasse. De scherpstelling en diafragma-instellingen zijn ergonomisch goed geplaatst en de metalen constructie, inclusief de zonnekap, voelt solide aan. Verder heeft deze lens een "minimale" scherpstelafstand van 150cm en een gewicht van 515gr.
Net als de meeste andere Meyer-Optik Görlitz lenzen, creëert ook deze een aparte look en feel.
De kleuren, de bokeh en de scherpte niveaus zijn redelijk goed. Echter zoals veel vintage lenzen heeft deze geen multi-coating de kleuren zijn dan ook wat warm maar dat is gemakkelijk te corrigeren in bijvoorbeeld Photoshop of Lightroom.
De Orestor 135mm heeft een m42 schroefdraad en ik gebruik een M42 naar A-mount adapter ring van het merk Kipon. Ook dit objectief heeft een onscherpte op oneindig. De onscherpte op oneindig kan ook komen doordat de adapter niet "diep" genoeg is. Er kan dan sowieso niet op oneindig worden scherpgesteld. Zie de twee foto's hieronder.
 |
| Links originele foto, rechts crop |
Net als de Helios 44-2 is de Orestor 135mm dus meer geschikt voor dichtbij opnames. Heb je er dan niet zo veel aan? Dat is ook niet het geval, alles wat dichterbij is dan oneindig is prima geschikt. Voor mijn exemplaar heb ik € 95,00 betaald bij kamera.nl en dat is een redelijk goede prijs voor deze lens.
 |
| Straatfotografie gaat ook prima met deze lens. |
 |
| Bij bewegende onderwerpen als vogels en vlinders moet je wel geluk hebben bij het scherpstellen |
dus de term "dichtbij" is wel relatief.
De informatie over deze lens heb ik van vintage-camera-lenses.com en allphotolenses.com
Behalve de foto's van de camera zelf zijn alle foto's gemaakt met de Sony A99 en Meyer-Optik Görlitz Orestor 135mm f/2.8.
5 opmerkingen:
Met een canon kun je wel tot op oneindig scherpstellen.
Wellicht wel scherp met de pentax verloopring op pentax body. Zelf heb ik van die aangehaalde onscherpte geen last of ondervinding.
Vwb het niet op oneindig scherp kunnen stellen: Als dat met meerdere lenzen op dezelfde adapter gebeurt (of kantjeboord is), is het waarschijnlijk de adapter.
Als het alleen de 135/2.8 is, kan het zijn dat deze tijdens een opknapbeurt verkeerd in elkaar is gezet. De meeste adapters zijn namelijk met opzet 'te kort' om juist deze klachten op adres van de fabrikant te voorkomen.
Ik heb dit probleem ook niet op mijn Orestor, maar heb het wel gehad. Net de verkeerde ingang op de schroefdraad voor scherpstellen gepakt. Ik kan het voor je controleren, als je wilt.
@unknown (13 juli)
Dank je voor je bericht. Ik heb het ook met andere M42 lenzen. Het is dus meer een adapter issue dan het 135mm objectief. Nou ja adapter, het is meer een verloopring. De lens kan in combinatie met de Sony A99/99II niet dichterbij de sensor omdat de spiegel dan in de weg zit. Ik heb twee verschillende verloopringen en die geven beide hetzelfde " probleem". Ondertussen heb ik ook een Fuji mirrorless camera en dan heb ik er geen last (meer) van.
Hoi Pieter,
Uiteindelijk gaat het om de afstand tussen sensor en pasvlak afstand; voor M42 is die 45.6mm n voor Sony A respectievelijk 44.5 mm. De dikte van je adaptor mag dus niet meer zijn dan 1.1mm. Dit kan je bv meten mbv een schuifmaat. Indien de adaptor dikker is, kan je lens niet diep genoeg in de camera komen, met als gevolg niet kunnen scherpstellen op oneindig.....
Door wat mechanische ingrepen (draaiwerk) in diverse M42 lenzen is het gelukt meerdere M42's op mijn Nikon's te kunnen gebruiken. (succes verhalen: Meyer Orestor 135 en 200 mm door aanpassen van de mount-ring; 1,9mm dunner... 2 modellen van helios 44 (44M en 44-2), MIR 1 en zo nog een aantal......
Gr, One Key
Een reactie posten