Herfstdag in Lusthof de Haeck

 

Van stukje veenland naar lusthof

Lusthof de Haeck is ooit aangelegd als privé jacht- en visgebied van dr. W.H. Teupken. Dit oude gecultiveerde natuurgebiedje is in de tijd veranderd in een afwisselend wandelbos. In 1933 kocht Dr. W.A. Teupken een stukje veenland en veranderde het in een lusthof. Hij noemde het ‘De Haeck’ naar de polder De Haak waarin dit natuurgebied ligt. Hij richtte De Haeck in met paden, bruggetjes en doorkijkjes en plantte rododendrons en bamboe in een oer-Hollands broekbos (moerasbos). In het broekbos groeien vooral elzen en berken. Met name in de winter zijn dat voor vogels aantrekkelijke bomen.

Lusthof de Haeck is in het najaar één groot paddenstoelenparadijs! Er groeien hier zoveel paddenstoelen in alle soorten, maten, kleuren en vormen in dit sprookjesachtige bosgebied bij de Nieuwkoopse Plassen.

Zo verwoordt Natuurmonumenten dit natuurgebied en ze hebben gelijk.
Het is een mooi klein natuurgebied wat zeer gevarieerd is en makkelijk te bewandelen. De paden zijn goed en er staan op regelmatige afstand bankjes om even te zitten en van de natuur te genieten. Wij gingen voor de paddenstoelen maar er was ook meer te zien.

Aalscholver / Great cormorant (Phalacrocorax carbo)

Heksenschermpje / Rosy bonnet (Mycena rosea)

Oranjerode stropharia / roundhead (Leratiomyces ceres)

Grote bloedsteelmycena / Bleeding fairy helmet (Mycena haematopus)

Streepsteelmycena / Grooved bonnet (Mycena polygramma)

Streepsteelmycena / Grooved bonnet (Mycena polygramma)

Oranjerode stropharia / roundhead (Leratiomyces ceres)

Streepsteelmycena / Grooved bonnet (Mycena polygramma)

Drijvend in gesmolten lood?

Beukenkorrelkopje / Fenugreek Stalkball (Phleogena faginea)

Streepsteelmycena / Grooved bonnet (Mycena polygramma)

Streepsteelmycena / Grooved bonnet (Mycena polygramma)

Helmmycena / Common bonnet (Mycena galericulata)

Mistige morgen aan de Veerhaven

 Op een mistige en regenachtige ochtend even gestopt en foto's met 
de iPhone 13 Pro gemaakt op de hoek bij de Veerhaven met de Parkkade.

En dezelfde foto in zwart-wit.

Ik zelf geef de voorkeur aan de zwart-wit foto.

deze heeft een meer mysterieuze mistige sfeer.

Een variatie van de kleuren versie is gepubliceerd in het AD Rotterdam, 

item:De mooiste herfstfoto's uit Rotterdam (Herfst 2025)

Uitzicht op de Kop van Zuid

Op een mooie donderdagochtend rond 07.30 fietste ik langs de Parkkade, de zon kwam op achter de Kop van Zuid en de AidaPerla lag daar aangemeerd. Ik maakte 5 losse foto's met de iPhone 13 Pro en heb deze later door CameraRaw als panorama aan elkaar laten plakken. 

AidaPerla, 5 foto panorama gemaakt met iPhone 13 Pro

De wolkenlucht zag er mooi uit en de kade links geeft net weer dat extra beetje diepte. Het eindresultaat heeft een paar tweaks en de AidaPerla is extra uitgelicht. Een bekende fotografische uitspraak is: "De beste camera is de camera die je bij je hebt."  

Ik had geen camera bij me maar wel een iPhone, dus de quote klopt ook weer in dit geval. 

De volgende foto, is geen panorama, maar een enkele opname. De bankje in beeld voor wat extra diepte.

Iphone 13 Pro.

 Ook hier heb ik de bankjes gebruikt voor wat extra diepte.

De scherpte van de Sony 35mm f/1.4 G Master

De G Master serie van Sony bestaat uit objectieven van hoge kwaliteit. Hier een voorbeeld van de scherpte van de 35mm f/1.4 GM. De foto is gemaakt in Museum Voorlinden tijdens de tentoonstelling van het werk van de Australische beeldhouwer Ron Mueck. Het werk heet "Dark Place" en is een groot hoofd dat in een donkere ruimte met schaarse verlichting hangt. 

De foto is gemaakt met 1/20 seconde sluitertijd, diafragma f/1.4 en ISO 1000.
De scherpte van de lens, ook al is de foto gemaakt op volle opening, laat toe dat ik een "selfie" van mijzelf in het oog gemaakt heb.

1500 pixels lange zijde

1500 pixels lange zijde met uitsnede

Uitsnede 1500 pixels (crop van originele grootte)

Foto's evenement LeerKRACHT 10 jaar

Op donderdag 16 november stonden de studio’s van het Grafisch Lyceum Rotterdam helemaal in het teken ‘leerKRACHT’. Om haar tienjarig jubileum te vieren organiseerde stichting leerKRACHT een inspirerend live event met sprekers en discussies, dat zowel op locatie als via een livestream te volgen was. 

Zo’n vijftig GLR-studenten werkten mee aan dit live event waaronder studenten Mediamanagement, AV-specialist, Podium en Evenemententechniek, IT Systems and Devices en Creatieve Productie. Zij hielden zich bezig met onder andere de planning en organisatie, signing, alle licht-, geluids- en podiumtechniek, het camerawerk, het maken van (netwerk)verbindingen voor de mobiele regie, en het verzorgen van de livestream. Om het project vorm te geven, werkten ze in het voortraject nauw samen met het bedrijf ResearchED.

Tijdens dit evenement heb ik foto's gemaakt die bij een intern artikel zijn gebruikt.

Generative Expand test

Na mijn eerdere artikelen over Photoshop’s Generative Fill, Artikel 1. en Artikel 2.  is het nu tijd om Generative Expand eens uitgebreider aan de tand te voelen.

De basis is deze foto van een hert gefotografeerd in de Ardennen. De foto is een RAW-file van 7952x5304 pixels omdat ik zoveel mogelijk detail wilde. Dat resulteerde wel in wat langer wachten want het gebruik van Generative Expand duurt dan wel even. De foto’s die ik in dit artikel plaats zijn wel weer teruggebracht naar maximaal 1500 pixels anders worden de bestanden veel te groot.

Ik zag pas bij het maken van dit artikel dat er aan de onderkant van de foto nog 3 kalfjes in het gras liggen. Dat was mij toen niet eens opgevallen. Deze herten liepen overigens op een privéterrein dus de ontmoeting zelf was op zich niet zo bijzonder.

Ik breid het canvas flink uit naar alle kanten om de Ai veel ruimte te geven voor het vullen van de foto.

Bij deze applicatie, op basis van Adobe’s Firefly, kan je zelf in de functiebalk van Generative Fill woorden tikken wat je wil dat de AI gaat genereren. Bij voorbeeld: Bergen, sneeuw, lucht water, bomen, enz. Ik kies echter om niets in te vullen om te kijken wat de Ai doet met de data van de originele foto. Het resultaat is aardig goed te noemen. De stijl, keuren en landschap zien er natuurlijk uit. 

Er zit echter wel een zeer duidelijk verschil in scherpte tussen de originele foto en de uitbreiding. In dit geval was mijn foto op hoge resolutie dus niet nodig. Hier zie je het verschil tussen de originele foto en de uitbreiding gegenereerd door de Ai aan de linker en bovenkant.

De volgende stap was om het canvas nogmaals te vergroten. 

Opnieuw vul ik niets in. En na weer even wachten is dit het definitieve resultaat. Het rode kader geeft de originele opname weer en de rest eromheen is dus allemaal door Ai gemaakt. 

Op de eerdergenoemde onscherpte na is het een indrukwekkende foto geworden. Heuvels, wolken, grasland, de foto zou zo maar ergens in Kroatië of Schotland genomen kunnen zijn.

Uiteindelijk is het een foto van 25907 x 17281 pixels met een bestandsgrote van maar liefst 7,76 GB! Dat is een behoorlijk verschil met de standaard RAW-File van 41,75mb. Photoshop kan dit niet meer opslaan als een .PSD (Standaard Photoshop) bestand maar wijkt uit naar een .PSB bestand. Dit is een Adobe Photoshop Large Document file, voor bestanden groter dan 2GB. 

De bewerkingen van deze foto, hoe klein ook, duren dan vele malen langer dat ik gewend ben. Alleen het opslaan van het bestand duurt zo’n 3 minuten, wat betekend dat mijn Mac Mini aardig hard moet werken.

Als ik deze foto, of een andere foto, waarbij veel gebruik is gemaakt van Ai publiceer gebruik ik een afwijkende handtekening in de foto's.

Normaal gesproken staat er Pieter van Roijen Fotografie maar in deze gevallen staat er in mijn handtekening: Fotografie +Ai. 

Dat is wel zo eerlijk, kom er altijd voor uit wat je doet en doe niet alsof nep echt is.

Generative Fill test

 

In opvolging van mijn eerdere artikel over Photoshop’s generative fill/Expand  https://pietersfotos.blogspot.com/2023/07/photoshop-generatieve-fill.html ben ik nog eens en stap verder gegaan met testen. 

Als uitgangspunt heb ik de onderstaande foto genomen van een Tortelduif die op een tak wilde landen. Er zijn aardig wat takken en bladeren in de voorgrond dus Ik was vooral benieuw hoe GF hiermee om zou gaan.

Zoals gezegd zijn met behulp van generative fill functie van Photoshop, die sinds versie 2024 (25.0.0) nu geïntegreerd is vanuit de beta versie, alle takken in de voorgrond verwijderd. 

Dit is niet in 1 keer gedaan maar in verschillende stappen anders kan zelfs de Ai het niet aan.  Bij iedere stap krijg je, zoals uitgelegd in het eerdere artikel, steeds 3 verschillende keuzes en uiteindelijk kwam ik hier op uit.

Ik heb wel groot aantal stappen moeten doorlopen en niet iedere keer was het naar tevredenheid maar het eindresultaat vind ik behoorlijk indrukwekkend. Het lijkt nu op een duif in volle vlucht. 

Voor een uitgebreidere uitleg over Photoshop's Generative fill zie het eerdere artikel. Klik daarvoor op de link bovenaan dit artikel.